Καλώς ήρθες στο ιστολόγιο!!!!

Μέσα απο αυτό το ιστολόγιο θα γίνει γίνει μια προσπάθεια να καταγραφούν ιστορικά γεγονότα που αφορούν την πολεμική ιστορία του περασμένου αιώνα.Θα εστιάσω ιδιαίτερα στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήμα που συντελέστηκαν, ιδιαίτερα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και δυστηχώς ελάχιστα είναι γνωστά για την ιστορία και τη δράση τους.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΕΟΚΑ,το αντάρτικο που δεν κατέπνιξε η Βρετανική Αυτοκρατορία Β΄ ΜΕΡΟΣ




Το βράδυ της 1ης Ιανουαρίου του 1956,ο Χάρτιγκ σε ραδιοφωνική ομιλία του,με έντονο κομπασμό δήλωσε τα εξής:«αι ημέραι της ΕΟΚΑ είναι μετρημένοι και υφαίνεται πέριξ της ο ιστός της αράχνης».Ηταν όμως έτσι τα πράγματα;Στις 29 Ιανουαρίου του 1956 ο Διγενής δίνει εντολή να υψωθούν Ελληνικές σημαίες,σε όλα τα τα δημοτικά σχολεία του νησιού.Η αποστολή αυτή θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία,με τους Βρετανούς να αντιδρούν,κλείνοντας πολλά απο τα σχολεία.Σύμφωνα με έκθεση του Άγγλου Διευθυντή της Παιδείας, τον Μάρτιο του 1956 διέκοψαν τη λειτουργία τους 418 από τα 499 σχολεία του νησιού.Στις 26 και 27 Ιανουαρίου θα σημειωθούν συγκρούσεις στη Λευκωσία μεταξύ μαθητών και Βρετανών στρατιωτών.Απολογισμός των μαχών:15 μαθητές και 2 Βρετανοί στρατιώτες τραυματίες και κλείσιμο του Παγκύπριου Γυμνασίου της πόλης.Στις 6 Φεβρουαρίου σε συγκρούσεις που θα σημειωθούν στην Αμμόχωστο,μεταξύ μαθητών και στρατιωτών,θα σκοτωθεί απο πυρά ο Πετράκης Γιαλλούρος,σημαιοφόρος του σχολείου του και ο πρώτος νεκρός μαθητής του αγώνα.Σε απάντηση στα επεισόδια αυτά,οι Βρετανικές αρχές με οδηγίες του Αρχιαστυνόμου Ρόμπινς,θα δημιουρήσουν ομάδες ξυλοκοπήματος,προς αντιμετώπιση των κινητοποιήσεων του Κυπριακού Λαού.Παράλληλα,εθνικιστικοί πυρήνες των Τουρκοκυπρίων δημιουργούν την οργάνωση ΒΟΛΚΑΝ,με στόχο να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.Η αποτυχία πολιτικής λύσης του Κυπριακού,είχε σαν αποτέλεσμα την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακάριου στις Σεϋχέλλες.Η κίνηση αυτή αντί να τρομοκρατήσει,ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Κύπρο και την Ελλάδα με τους Βρετανούς να επιδίδονται σε όργια κατασταλτικών μέτρων και φυσικά να συνεργάζονται ανοιχτά,με την Τουρκοκυπριακή οργάνωση ΒΟΛΚΑΝ στην αντιμετώπιση των Κυπρίων αγωνιστών.Οι μαχητές της ΕΟΚΑ,με επικεφαλής τον Γρηγόρη Αυξεντείου,έστησαν ενέδρα σε δύο στρατιωτικά οχήματα των Άγγλων στο δρόμο Χανδρίων-Αγρού.Αποτέλεσμα της ενέδρας:4 τραυματίες για τους Βρετανούς(ένας εκ των οποίων απεβίωσε στο νοσοκομείο)και ένας νεκρός αγωνιστής για τους Κύπριους μαχητές,ο Χρήστος Τσιάρτας,απο τους γεναιότερους μαχητές σύμφωνα με τον Διγενή,που έγραψε για αυτόν:«Ο Χρίστος Τσιάρτας ήτο άριστος ανιχνευτής και πολύ έμπιστον πρόσωπον. Είχε την αποθήκην του υλικού και τον ρουχισμόν των ανταρτών. Ήτο σεμνός πατριώτης με ηθικός αρχάς και εκ των πρώτων οι οποίοι προσέτρεξαν εις τας ανταρτικός ομάδας της Πιτσιλιάς. Μεταξύ των σοβαρών αποστολών που του ανετέθησαν ήτο η κάλυψις, διά της ομάδος του, της οδού Κακοπετριάς προς Σπήλια των επί των υψωμάτων Β. Σπηλιών ανταρτικών ομάδων του Ρένου Κυριακίδη. Ουδέποτε εδυστρόπει οσονδήποτε επικίνδυνος και αν ήτο η αποστολή η οποία του ανετίθετο. Η απώλεια του άφησε δυσαναπλήρωτον κενόν στην περιοχήν της Πιτσιλιάς».Στις 20 Μαρτίου του 1956 ο Χάρτιγκ ανακοίνωσε οτι σε διάστημα 6 μηνών θα είχε εξαθρώσει την ΕΟΚΑ και θα είχε αποκαταστήσει την τάξη στο νησί.Την ίδια μέρα θα σημειωθεί απόπειρα δολοφονίας του,με βόμβα τοποθετημένη στο κρεβάτι του,απο τον προσωπικό θαλαμηπόλο του Νεόφυτο Σοφοκλέους,που αν και υπήρξε ανεπιτυχής,υπήρξε τεράστιο ψυχολογικό τραύμα για τον Χάρτιγκ,που θα επικηρύξει με μεγάλα ποσά των πρώην θαλαμηπόλο του,αλλά και τον Διγενή.Ο Νεόφυτος Σοφοκλέους,θα προσχωρήσει,στην αντάρτικη ομάδα της περιοχής Κύκκου.Σημαντικά γεγονότα,του Μαρτίου-Απριλίου 1957,είναι η απαγόρευση απο τους Άγγλους του Εορτασμού της επετείου της επανάστασης του 1821 απο τους Κύπριους και το φυλλάδιο της 1ης Απριλίου που εκδόθηκε απο τον Διγενή με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους απο τον αγώνα της ΕΟΚΑ.Το φυλλάδιο αυτό έγγραφε:

«Πέρασε ένας χρόνος από τότε που τα Κυπριακά Νειάτα σήκωσαν την σημαίαν της Επαναστάσεως διά την αποτίναξιν της απεχθεστέρας τυραννίας του αιώνος μας. Δύο είναι οι εκατέρωθεν αντίπαλοι. Ο ένας είναι ο Ελληνικός Κυπριακός λαός σύσσωμος, ο μικρός Δαυΐδ, με τα ολίγα υλικά μέσα, αλλά με ισχυρότατα ηθικά όπλα: το Δίκαιον και την Πίστιν εις τον αγώνα. Ο άλλος είναι μία αυτοκρατορία 500.000.000, ο Γολιάθ, με ισχυρότατα υλικά μέσα, με σιδηρόφρακτους στρατιώτας, οι οποίοι όμως αγνοούν για ποιον σκοπόν αγωνίζονται και από τους οποίους λείπει το ιδανικόν ενός αγώνος.

Το αποτέλεσμα ενός έτους σκληρών αγώνων είναι εκείνο, το οποίον μας διδάσκει η ιστορία διά μέσου των αιώνων ότι το ΔΙΚΑΙΟΝ πάντοτε υπερισχύει και η ΑΔΙΚΙΑ τιμωρείται. Αι ηθικαί δυνάμεις υπερισχύουν πάντοτε των ΥΛΙΚΩΝ μέσων.
Οι ιστορικοί νόμοι δεν είναι δυνατόν να ανατραπούν ούτε υπό της Βίας, ούτε της ραδιουργίας, ούτε των αθεμίτων συναλλαγών, ούτε των διπλωματικών δολοπλοκιών. Γι' αυτό και τα πλήγματα που καταφέρομεν κατά του δυνάστου είναι θανάσιμα, γι' αυτό και νικώμεν και θα νικώμεν μέχρις ότου ο τύραννος σφαδάζη υπό το πέλμα του αγωνιζομένου υπέρ της ελευθερίας του Κυπριακού λαού.

ΚΥΠΡΙΟΙ,
Μη αμφιβάλλετε για το τελικό αποτέλεσμα. Δεν είχα ποτέ παραισθήσεις, όπως έχει ο αντίπαλος μας. Βλέπω τα πράγματα υπό το πρίσμα της πραγματικότητος, έχων μόνον πίστιν εις τον Θεόν και αναμετρών τας δυνάμεις μου. Ό,τι υπόσχομαι το εκτελώ. Σας ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ διά μίαν ακόμη φοράν: Το κίνημα μας δεν πρόκειται να κατασταλή διά της υλικής βίας και θα ΝΙΚΗΣΩΜΕΝ. Από σας απαιτώ ΕΜΜΟΝΗΝ εις τον αγώνα, παρά την τρομοκρατίαν του τυράννου, και ΥΠΟΜΟΝΗΝ. Θα διεξαγάγω τον αγώνα με άσβεστη φλόγα, την οποίαν μου ενεφύσησαν,τα μεγαλουργήματα των αθανάτων προγόνων μας. Είμαι απολύτως Βέβαιος ότι δεν είναι πολύ μακράν η ημέρα καθ' ην οι στρατιώται του Χάρντιγκ θα απέλθουν χαιρετίζοντες την κυανόλευκον, η οποία θα ανεμίζη εις τους ελευθέρους πλέον κυπριακούς αιθέρας.

ΚΥΠΡΙΟΙ,
Αυτήν την στιγμήν που κλείομεν ένα έτος αγώνων, θυσιών, αίματος, ας αναπολήσωμεν:
- Εκείνους οι οποίοι με το αίμα των επότισαν το βλαστάνον δένδρον της ελευθερίας. Εκεί που ευρίσκονται οι τάφοι των ας τους ρίψουν όσοι μπορούν το στεφάνι της δόξης.
- Εκείνους που σήπονται εις τας φύλακας, διότι το μόνον έγκλημα των ήτο ότι ηθέλησαν, όπως και όλος ο πεπολιτισμένος κόσμος, να αναπνεύσουν τον αέρα της ελευθερίας.
Τέλος ας ατενίσωμεν με εμπιστοσύνην και υπερηφάνειαν τα ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΝΕΙΑΤΑ, το καμάρι μας, το ίνδαλμα του πολυβασανισμένου νησιού μας, τα οποία, αψηφούντα πολλαπλάσιον και καλώς εξωπλισμένον αντίπαλον, αγωνίζονται σε κάθε σπιθαμήν γης και κτυπούν, κτυπούν τον τύραννον.

ΚΥΠΡΙΟΙ,
Με πίστιν και με ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΙΝ, να βαδίσωμεν προς το τέρμα. Ο τύραννος σφαδάζει. Ήδη ζητεί και νέας ενισχύσεις.

Ε.Ο.Κ.Α. Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ


Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος με στενούς συνεργάτες του 

Μεταξύ Απριλίου-Αυγούστου θα σημειωθεί πόλεμος ελιγμών και διαφυγής των ομάδων της ΕΟΚΑ,απο τα Βρετανικά στρατεύματα που διεξήγαγαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.Στις 16 Αυγούστου ο Διγενής,θα αναστείλει την ένοπλη δράση της,με σκοπό να διευκολύνει τον νέο γύρο διαπραγματεύσεων μεταξύ Μακάριου και Βρετανικής κυβέρνησης.Ο Χάρτιγκ θα απαιτήσει αφοπλισμό της οργάνωσης που δεν θεωρούσε αντίπαλο στρατό αλλά τρομοκρατική οργάνωση.Η ΕΟΚΑ δεν θα καταθέσει τα όπλα και θα συνεχίσει τον ένοπλο αγώνα μέχρι την τελική νίκη.Στις 31 Δεκεμβρίου θα σημειωθεί η μάχη του νοσοκομείου,μετά απο καταδρομική ενέργεια 4 μαχητών της ΕΟΚΑ(Κυριάκος Κολοκάσης,Ιωνάς Νικολάου,Σπύρος Κυριάκου και Νίκος Σαμψών)στο νοσοκομείο Λευκωσίας,με σκοπό την απαλευθέρωση,του φυλακισμένου αγωνιστή Πολύκασπου Γεωρκατζή.Η επιχείρηση θα στεφθεί με επιτυχία,αλλά με απώλειες για τους καταδρομείς,σκοτώθηκε ο Κυριάκος Κολοκάσης και τραυματίστηκαν ο Ιωνάς Νικολάου και ο Σπύρος Κυριακού,που στη συνέχεια  συνελήφθει και αργότερα κατέληξε απο τα τραύματα του στα κρατητήρια.Ο Γεωρκατζής,κατάφερε να δραπετεύσει και ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης.Αξίζει να σημειωθεί ο ηρωικός θάνατος του Νικολάου,που βάλοντας  με ένα περίστροφο,αν και πληγωμένος κάλυψε τους συναγωνιστές του ωστε να διαφύγουν,μέχρι που του τελείωσαν οι σφαίρες,περικυκλώθηκε και στη συνέχεια φονεύτηκε.Στις 8 Σεπτεμβρίου τις πρώτες πρωινές ώρες 12μελής ομάδα της ΕΟΚΑ,επιτέθηκε εναντίων του Κεντρικού Αστυνομικού Τμήματος της Κερύνειας.Η ομάδα χωρίστηκε σε τρία τμήματα,η μια πήρε θέσεις στον κήπο απέναντι απο το τμήμα,η άλλη πήρε θέσεις στον τοίχο του Κήπου και η τρίτη όρμησε στο τμήμα.Αποτέλεσμα της εφόδου:8 Τούρκοι αστυνομικοί αιχμάλωτοι,2 όπλα 'Στέρλινγκ',τρία περίστροφα των ο,38 mm και περίπου 500 σφαίρες.Απο Ελληνικής πλευράς τραυματίστηκαν 2 αγωνιστές.Η επιχείρηση αυτή είχε τεράστιο αντίκτυπο,καθώς χαρακτηρίστηκε απο την τόλμη της,εναντίων ανώτερου αριθμητικά εχθρού και μέσα σε μεγάλο αστικό κέντρο.Ηταν τέτοια η έκπληξη των Βρετανών που φτάσανε σε σημείο να υποψιάζονται συμμετοχή των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού στην επιχείρηση.Η αλήθεια όμως ηταν διαφορετική,καθώς οι περισσότεροι συμμετέχοντες ηταν μαθητές Γυμνασίου!Στις 13 Σεπτέμβρη απέδρασαν απο τις φυλακές επτά στελέχη της ΕΟΚΑ(Κυριάκος Μάτσης, Μιχαήλ Γεωργάλλας, Φειδίας Συμεωνίδης, Ευαγόρας Παπαχριστοφόρου, Γιαννάκης Επαμεινώνδας, Τεύκρος Λοίζου, Παναγιώτης Αριστείδου),οπου κρατούνταν στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς.Η ΕΟΚΑ θα ξαναχτυπήσει δριμύτερη στις 23 του ίδιου μήνα,στη Βρετανική Αεροπορική Βάση στο ακρωτήρι,οπου με τέσσερις ωρολογιακές βόμβες θα αχρηστευτεί ο διάδρομος του αεροδρομίου για 25 μέρες,τη στιγμή,που η Αγγλία τον είχε ανάγκη περισσότερο απο ποτέ,για να τον χρησιμοποιήσει ενάντια στην Αίγυπτο,λόγω της κρίσης του Σουέζ.Μετά απο αυτό ξεκίνησαν λυσσαλέες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίων της ΕΟΚΑ, με μικρά ωστόσο αποτελέσματα,αν και υπήρξαν συλλήψεις επιφανών στελεχών της οργάνωσης,όπως του Τομεάρχη Κερύνειας,Θάσου Σοφοκλέους.Ο Νοέμβρης μήνας θα υπάρξει ιδιαίτερα αιματηρός για τους Άγγλους που είχαν χάσει 120 άντρες(49 Νεκροί και 71 Τραυματίες).Το χειρότερο για τους Άγγλους ηταν πως είχαν υποστεί τέτοιο κλονισμό,μετά τα απανωτά κτυπήματα της ΕΟΚΑ,που δεν αισθάνονταν ασφάλεια πουθενά στο νησί.Μάλιστα σύμφωνα με το BBC υπήρξε στάση στρατιωτών στις Πλάτρες.Ηταν πλέον φανερό,πως οι Βρετανοί όχι μόνο απαγοήτευσαν τον Χάρτιγκ,στο να εξαθρώσουν την ΕΟΚΑ,αλλά πλέον κινδύνευαν να απωλέσουν,την πρωτοβουλία κινήσεων,στο νησί.Η απάντηση τους ηταν διώξεις,συλλήψεις,βασανισμοί και δολοφονίες αγωνιστών.Ειδικά στο θέμα των βασανισμών χρησιμοποιήθηκαν 'επιστημονικές' μέθοδοι για την απόσπαση πληροφοριών,'καινοτόμες'για την εποχή τους.Το 1956 θα τελειώσει με την ΕΟΚΑ να είναι ενισχυμένη ακόμα περισσότερο,αλλά και με την απώλεια ενός σπουδαίου αγωνιστή της,του Μιχάλη Γεωργαλλά,που στις 31 Δεκεμβρίου τα ξημερώματα στο χωριό Ζωοπηγή της επαρχίας Λεμεσού,θα σκοτωθεί μετά απο έφοδο τριών προδοτών Ελλήνων και δύο Τούρκων βοηθητικών αστυνομικών.Το απόσπασμα καταδίωξης που βρίσκονταν στο χωριό εισέβαλε στο σπίτι του Μηνά Κωσταντίνου,μέλους της ΕΟΚΑ,απειλώντας τον ίδιο και την οικογένεια του,για να τους αποκαλύψει οτι γνώριζε για την οργάνωση.Εκείνος αναγκάστηκε να φωνάξει βοήθεια,στο άκουσμα της οποίας,έσπευσαν ο Γρηγόρης Αυξεντίου και ο Μιχάλης Γεωργαλάς.Κατα την ανταλλαγή πυροβολισμών,τραυματίστηκε,ελαφρά ο Αυξεντίου και σκοτώθηκε ο Γεωργαλλάς.Λίγο πρίν ξεψυχήσει φώναξε στον συναγωνιστή του:«Μάστρε μου, μάστρε μου, πεθαίνω, Ζήτω η Ελλ...».Δεν πρόλαβε να πεί ολόκληρη τη λέξη Ελλάδα.Ο Αυξεντίου και η ομάδα του διέφυγαν στην περιοχή του Όρους Παπούτσα.
Ο Αυξεντίου θα γράψει στον Διγενή,για τον χαμό του συναγωνιστή του:«Ο απρόοπτος φόνος του εξαίρετου αγωνιστού Γεωργάλλα με εστενοχώρησε πολύ»,για να λάβει την απάντηση απο τον αρχηγό του που τον χαρακτήρισε «γενναίο παλληκάρι, αγνόν και ενθουσιώδη αγωνιστήν»




                                                                ΤΕΛΟΣ Β' ΜΕΡΟΥΣ